De pluizen van de Paardenbloem

Het zaad in de wind

Een prachtig beeld zoals de pluisjes van de paardenbloem door de wind worden meegenomen. Ze hebben hun zweefparasolletje als enige houvast. De wind brengt ze naar een plaats waarvan ze niet weten waar die ligt. Een ding is zeker, ze kunnen daar maar één ding doen en dat is groeien.

Dat groeien heeft altijd een begin; namelijk sterven. Pas dan kan alles wat in het zaadje is opgeslagen er uit komen.

Er zullen door de vele zaadjes hele velden met nieuwe bloemen ontstaan. De wortel van de paardenbloem gaat erg diep en is lastig in zijn geheel weg te halen. Dus eenmaal in de grond, weet de paardenbloem zich goed te handhaven.

 

Johannes 12:24

Johannes 12:24 zegt; Zolang de graankorrel niet in de aarde valt en sterft; blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht.

Als je de Heilige Geest ziet als de wind die het zaadje meevoert en jou brengt op de plaats waar je kunt groeien, kom je op die plaats die God voor jou heeft bestemd.

Het verhaal 

Met mijn verhaaltjes hoop ik te bereiken dat jij kunt groeien, beseft dat er wellicht iets anders kan, dan hoe het nu gaat. Of dat je voeding, houvast en bemoediging mag ontvangen door de boodschap van het verhaal. Dat er vanuit een andere benadering wind gaat waaien, een wind die jou daar brengt waarvan je zelf niet van had bedacht dat dit een mooie plek zou zijn om te groeien en te wortelen.

Ik hoop dat mijn verhaaltjes over het internet drijven en zo hun bestemming vinden in jou hart, dat ze daar doorwerken en vooral dat jij het zaadjes zelf water gaat geven en de vruchten verzorgt.

Wil jij jezelf loslaten en laten meevoeren in de wind van de Geest..

Druk dit bericht af