Een God die bij me past

Een God de bij me past….  Dit schreef ik op 17-10 2017 en is eerder gepubliceerd op de web-site van Dagelijkse Broodkruimels

Vanmorgen zat ik met een bakje ontbijtgraan achter mijn laptopje en realiseerde me ineens dat ik een prachtige zonsopgang aan het missen was. Vlug naar buiten dus. De hemel was oranje-roze en de zon deed zijn best om door de wolken heen te prikken. Het was heel stil buiten en er hing een bijzondere sfeer over ons kleine dorpje. 

Terwijl de hond wat rondsnuffelde raakte ik onder de indruk van de schepping en rees opnieuw de vraag, waarom geloven vaak zo lastig is.

Keuzes

Ik moest denken aan alle keuzes die er zijn en nu ik dit schrijf moet ik denken aan die ene keer dat ik een nieuwe motor heb gekocht. Toen vroeg de verkoper; wat voor kleur? Dat vond ik heel lastig omdat ik had besloten om 1 keer een nieuwe te kopen en daar dan de rest van mijn leven mee te doen. Mensen zouden vragen waarom nou juist die kleur, of erger nog.. waarom nou niet die andere kleur.

We zijn overspoeld door een aanbod van keuzes. En daarin willen we onszelf graag weer onderscheiden. We rekenen onszelf af op wat we kopen, dragen of uitstralen. Je zult mij niet zien hoor; in een auto van dat merk, wat zullen ze wel niet denken. Of met een smartphone in die kleur. Nou zeg, ik zie me al lopen met zo’n ding. Eigenlijk rekenen we onszelf af op wat we zelfs maar denken dat anderen over ons denken.

Keuzes

Is het hebben van al die keuzes nou fijn of niet? We verlangen naar vrijheid, maar zoeken dan direct weer leiding. Groen, blauw of wit… Ik heb nu de keuze… Wat denk jij..?

En omdat de buurman dezelfde auto in het wit heeft, nemen wij een blauwe. Of juist het tegenovergestelde; omdat de buurman een mosgroen tuinhek heeft, vragen we het kleurnummer omdat het toch wel netjes is als het in de straat een beetje uniform is. 

Zelfs als je overal tegen bent en alles dwars en anders doet, kom je toch ook weer mensen tegen die er ook net zo uitzien. Hoe zou dat toch komen?

En nog eens keuzes

Wellicht omdat God ons gemaakt naar Zijn beeld en gelijkenis. En willen we op Hem lijken omdat dit in onze natuur zit.

De Bijbel roept ons ook op om imitators van Jezus te willen zijn.

Waarom dan toch al die strijd in ons denken; We vinden nog steeds de mening van een ander belangrijk. Jacobus 4:3 spreekt zelfs van onze eigen hartstochten bevredigen. Vers 5 gaat zelfs nog een stap verder; vriendschap met de wereld betekent vijandschap tegenover God.. Dat is dan nog al wat. 

Eigenlijk weten we door de geest heel goed wat we willen, en zelfs ook nog wel hoe we dit gaan bereiken. Maar ja, wat als het niet goed gaat? Bij wie kan ik dan nog terecht, wie veroordeelt me dan niet? Ook hiervan weten we dat God de enige is waar we altijd terecht kunnen. Zelfs onze eigen ik, wil ons toch nog wel eens aardig veroordelen.

God zelf heeft voor ons een vrije wil en dus mogelijkheid tot kiezen bedacht, omdat het hebben van een keuze, vrijheid betekent. 

Kiezen voor Hem

En vanuit vrijheid kiezen, is een waardevolle keuze. Spreuken 3:5 en 6 zegt; Vertrouw op de heer met heel je hart, steun niet op eigen inzicht. Denk aan Hem bij alles wat je doet, dan baant Hij een weg voor jou.

We hebben elke dag en elk moment de keuze om dit in de praktijk te brengen. Dat moet niet, dat mag. Jouw keuze, jouw vrijheid.

Blijven we zoeken naar een God die bij ons past, of passen wij gewoon perfect bij een God die ons in alles is voorgegaan?

Onderweg naar nieuwe inzichten,..  soms moet je daarvoor vanachter je laptopje..